De werkgroepen Liturgisch bloemschikken hebben samengewerkt aan de schikking van de startzondag.
De symbolische schikking is gebaseerd op de gelijkenis van 'De werkers in de wijngaard' uit Mattheüs. Alle arbeiders ontvangen een gelijk loon, ook al werken ze niet even lang.
U ziet een staande klok met wijzers van sigarenriet, met de vijf tijdstippen, zoals benoemd in de gelijkenis. De Joodse werkdag liep van zes uur ’s morgens tot zes uur ’s avonds.
Om zes uur ’s morgens onze tijd (onderaan de klok) startten de eerste werkers bij nul uur. De volgenden begonnen, met de klok mee, op het derde uur, vervolgens op het zesde uur en dan het negende uur.
De allerlaatsten begonnen hun werk op het elfde uur, vijf uur ’s middags in onze tijd. Dat was het laatste moment waarop een werkdag kon beginnen en zo kon ‘te elfder ure’ de betekenis “bijna te laat” krijgen. Bij het elfde uur ziet u bloemen van gelijke lengte, die de hoogte van het loon van de arbeiders symboliseren.
Ongeacht de aanvangstijd van het werk kregen ze allemaal even veel geld, verbeeld in de judaspenningen en de goudgele bloemen. Je zou dit genadeloon kunnen noemen.
Rondom de klok zijn druiventakken verwerkt als verwijzing naar de wijngaard.