In het Klankbord doen wij bericht van het Wel en Wee van leden van onze wijkgemeente. Om privacyredenen kunnen we dat hier op de website niet doen.
We dragen alle genoemden en niet genoemde zieken en verpleegden in onze gebeden op aan Hem die een Heelmeester voor alle (ge)wonden wil zijn en we leven mee met allen die in onzekerheid of in zorgen zijn over onderzoeken en/of in afwachting van uitslagen. Tevens denken we aan hen die als mantelzorger de zorg hebben voor een ander. Intussen komen we op verzoek of bij gelegenheid graag even bij u, bij jou, om het hoekje kijken!

Op zondag 15 september, de 13e van de zomer, is de Evangelielezing uit Marcus 9: 14-29. Een vader brengt zijn zieke zoon bij Jezus en vraagt of Hij iets doen kan, waarop Jezus antwoordt: ‘Of Ik iets kan doen? Alles is mogelijk voor wie gelooft.’ Daarmee lijkt alle gewicht te worden gelegd op het geloof van de vader. Dat kan het zwaar maken. Want is ons geloof wel groot en volkomen genoeg?
Wij betrekken het net als die vader op onszelf en beseffen dat we dat niet kunnen opbrengen. ‘Ik geloof! Kom mijn ongeloof te hulp.’
Ons geloof is een aangevochten geloof, onvolkomen. En als we alleen maar dat zien, dan lopen we vast. Maar het gaat hier niet om het geloof van de vader of van ons, maar om dat van Jezus.
Hij heeft het volkomen geloof dat alle dingen mogelijk maakt. De genezing van de zieke bewijst dat Jezus’ geloof volkomen is. Hij kán het, want Zijn geloof is volkomen. Ons geloof niet, maar wij geloven dat het geloof van Jezus volkomen is. Het gaat er uiteindelijk niet om of mijn geloof groot en sterk genoeg is, maar of het zich aan Jezus vastklampt. Dan is zelfs een ‘ongelovig’ geloof al genoeg.

Een hartelijke zomergroet voor u en jullie allen van het driemanschap,
ds. Peter Nagel, ds. Jaap van Rootselaar en ds. Jan Steyn