|
|
|
|
|
MEDITATIE
MEDITATIE
Een goed gesprek
Door ds. Jan Willem Stam
Een goed gesprek: dat is het jaarthema dat dit jaar in de Protestantse Kerk in Nederland centraal staat. En met een goed gesprek wordt bedoeld: een gesprek waarin ter sprake komt wat een mens ten diepste beweegt, een geloofsgesprek. In de brochure die de Protestantse Kerk over het jaarthema heeft uitgegeven wordt benadrukt dat juist het geloofsgesprek verschillen tussen mensen kan overbruggen. Zo helpt zo’n gesprek om de verbindende kracht van het christelijk geloof te ontdekken.
Niet iedereen zal zitten te wachten op een geloofsgesprek. Sommigen zullen gruwelen bij het idee te moeten praten. En dan ook nog over je innerlijk… Het is ergens ook wel typisch protestants om te willen praten over het christelijk geloof. Onder onsheerst toch de overtuiging dat als je het niet onder woorden kunt brengen het ook niet waar is. Maar ‘zo vaak ik woorden voor U vond, heb ik mij in mijn woord vermomd’ (Lied 944). Woorden kunnen ons ook afleiden en ons het zicht ontnemen op wat werkelijk is. Andere stromingen in het christendom leren ons dat er ook nog zoiets is als het ritueel, of het dienstbetoon, of de meditatie. Samen vieren, samen dienen, samen stil zijn, het is allemaal minstens zo belangrijk als samen praten.
Toch is het gesprek ook wel wat meer dan een protestantse (on)hebbelijkheid. Het zit wel degelijk in het DNA van het christendom. Het is een stukje DNA dat we hebben meegekregen van het joodse geloof. Midden in hun en onze gemeenschap ligt namelijk een boek. Of eigenlijk een verzameling boeken, de Bijbel. En die boeken beweren lang niet allemaal hetzelfde. En noch de schrijvers van de Bijbelboeken, noch de latere redacteurs, noch de samenstellers van de canon hebben het nodig gevonden om die stemmen te harmoniseren. En waar zij wel hebben ingegrepen deden ze dat meestal zo dat je vrij makkelijk kunt zien wat ze hebben gedaan. Zo horen we verschillende stemmen. Stem en tegenstem, getuigenis en tegengetuigenis, beide klinken. En dat is niet de zwakte, maar juist de kracht van de Bijbel.
Als in de gemeente de Bijbel wordt gelezen – thuis of in de kerk – dan wordt zij betrokken in een gesprek. Een gesprek dat niet af is en dus worden wij gesprekspartners. Ons wordt gevraagd te antwoorden, een positie in te nemen. Wat vind jij dan? Hoe kijk jij daar tegenaan? Hoe zijn jouw ervaringen? Bijbellezen is dus in gesprek zijn. Liederen en preken zijn enkel bedoeld om dat gesprek te ondersteunen. En ook het geloofsgesprek is daarvoor bedoeld. Het delen van inzichten, ervaringen en vragen is een manier om deel te nemen aan dat gesprek wat de Bijbel voert.
Het gesprek zit dus in ons geloofs-DNA. En je zou zelfs kunnen zeggen dat het in het DNA van God zelf zit. God is geen eeuwige stilte, maar Hij is Vader, Zoon en heilige Geest. Dat wil ook zeggen: in God is communicatie, in God is gesprek. En dat gesprek is pas een goed gesprek, want het is een gesprek dat ons redt, ja dat de wereld redt. Ons gesprek met de Bijbel, ons geloofsgesprek en al onze menselijke gesprekken worden gedragen door dat gesprek in God. Met een variant op ubi caritas deus ibi est: waar gesprek is, daar is God.
Ds. Bert de Wit
| | terug
|
| |
|
|
|
|
.jpg)
.jpg)
Woord & Weg is een inspiratiemagazine