|
|
|
|
|
MEDITATIE
MEDITATIE
Ik verbind u door...
Eén van de dingen die de verspreiding van het coronavirus duidelijk maakt is dat we wereldwijd allemaal met elkaar zijn verbonden. Het is moeilijk voor te stellen dat er in oktober of november iemand in China iets verkeerds heeft gegeten waardoor nu de beurskoersen rood kleuren, miljoenen mensen in quarantaine moeten, veel mensen ziek worden en zelfs ook komen te overlijden. Het doet mij denken aan het butterflyeffect, het vlinder-effect. Deze theorie zegt dat de vleugelslag van een vlinder in Brazilië maanden later een orkaan in Amerika zou kunnen veroorzaken. De wiskundige en meteoroloog Edward Lorenz werd in 1961 door deze theorie bekend. Het vlindereffect legt uit dat een kleine verandering of onregelmatigheid zich kan ontwikkelen tot groot effect. Vooral in zogenoemde chaotische systemen zoals het weer, de beurs of het dagelijks leven. Omdat er een gelijke vorm van onvoorspelbaarheid in die systemen zit wordt de theorie gezien als een belangrijke ontdekking.
Vonne van der Meer maakt in haar roman ‘Ik verbind u door’ gebruik van deze theorie maar dan op een psychologische manier. Het verhaal begint met twee mensen die ’s morgens wat tegen elkaar mopperen. De lichte wrevel wordt als een bacil doorgegeven, springt op verschillende mensen over en zet hun doen en laten onder spanning. Als een virus woedt de negativiteit voort en baant zich een weg door mannen en vrouwen die elkaar soms goed, soms alleen oppervlakkig en soms helemaal niet kennen. Om tenslotte in een gehucht in de Achterhoek tot uitbarsting te komen. Kleine oorzaken kunnen grote gevolgen hebben. Ze veroorzaken een keten van gebeurtenissen. Slechte energie roept slechte energie op en wie iets aardigs doet krijgt iets goeds terug.
De mensen in het verhaal doen geen van allen met opzet verkeerde dingen: niemand is eigenlijk uit zichzelf geneigd tot het kwade. En toch wordt op het einde van de dag uiteindelijk een moord gepleegd. En de achterliggende vraag is: Wat als het kibbelende echtpaar, dat overigens in de loop van de dag hun ruzie allang weer heeft bijgelegd,’ s morgens niet zo had gemopperd op elkaar? De boekenweek is net voorbij maar het is zeker een boek om nog te kopen / te lezen.
De 40-dagentijd is bij uitstek een periode van bezinning in de kerk. Wat voor effect heeft ons doen en laten op anderen? Beseffen we dat wat we zeggen zowel een positieve als een negatieve invloed op anderen kan hebben? Geloven we in het vlindereffect als het gaat om ons gedrag? Maar hoe komt het dan dat je soms zo weinig effect merkt van de goede intentie waarmee je de dingen doet? En wat doet de uitbraak van het coronavirus met ons: Raken we bij voorbaat van slag? Hoe komt dat? Hebben we zo weinig vertrouwen? Of zijn we er juist wat laconiek over? Maar houden we dan wel voldoende rekening met anderen? Zoek je je toevlucht bij God om innerlijke rust te vinden? Of speelt God ineens helemaal geen rol? Denk je alleen aan jezelf of denk je eerst aan de anderen die het meest kwetsbaar zijn? Neem je jezelf voor om geen olie op het vuur van overbezorgdheid te gooien?
De veertigdagen tijd is een tijd waarin we ons bezinnen op wat het leven de moeite waard maakt. Je zou kunnen zeggen: tot Pasen zijn we als christenen in quarantaine; niet alleen vanwege een schadelijk virus, maar ook om ons te bezinnen en weer wat vrij te worden van de besmettelijke ziekte van egoïsme, lichtgeraaktheid en ondergangsgeloof.
Ds. Henk-Jan Ketelaar
| | terug
|
| |
|
|
|
|
Klik 
.jpg)
Woord & Weg is een inspiratiemagazine