|
|
|
|
|
MEDITATIE
MEDITATIE
Van waarde zijn
Als je in de kerk mag werken, heeft dat één groot voordeel; je bent meestal – en voor lange tijd – de jongste. Als blond en onder de 50 geld je al snel als de Benjamin van de gemeente. Het nadeel daarvan is dat je heel lang blijft denken dat je jong bent, terwijl je toch echt ouder begint te worden. Inmiddels zijn de tandarts, de huisartsassistente en de kapper jonger dan ik.
Dus toen ik vannacht van mijn opa droomde, wakker werd en me realiseerde dat die hele generatie uit mijn leven verdwenen is, kreeg ik het toch een beetje benauwd.
Maar waarom? Ik houd van ouderen, heb respect voor ouderen, leer van ouderen en geloof in ouderen. Wat maakt het dan zo gevoelig?
Veel van onze negatieve associaties over ouderdom komen voort uit onze biologische kennis. Ouderdom komt met gebreken. Wie ouder is in de natuur is zwak en gaat dood. We zijn jong, adolescent en dan volwassen. Het begrip ‘oudere’ heeft niet eens een plek op die biologische lijn.
Onterecht. We zijn veel meer dan onze biologie. We zijn wezens die zo lang als ze leven elke dag betekenis geven. We zouden onze waarde niet moeten baseren op wat we in het verleden hebben gedaan (ik was groenteman, bankmedewerker, hordenloper) maar wat we in potentie nog zijn. Ook als je in je stoel zit achter de geraniums ben je nog van waarde.
Maar om dat te bedenken, dat je ook na je pensioen en in je fysieke aftakeling nog van waarde bent, vraagt omdenken. Iets wat enorm veel energie vraagt van de meeste mensen. In feite vraag je om de zin van je bestaan te herformuleren. Opnieuw te doen.
Het helpt daarbij bepaald niet dat we als ideaalbeeld altijd jonge, vitale en slanke mensen krijgen voorgespiegeld. Je eigen zelfbeeld krijgt toch een knauw als je voor de kast staat en daar geen enkel kledingstuk maatje S in tegenkomt. Of je twijfelt over het dragen van sandalen met steunkousen.
Totaal onchristelijk ook. Het heeft geen zin om je te vergelijken met iemand die je niet bent. Jezus keek nooit naar de mens naast jou. Precies als we ons heel gezond en vol zelfwaarde afvragen: “wie ben ik als er niemand kijkt?”, zal Jezus je zien om wie je bent. Een prachtig mens, die heeft geleerd van het leven. Oud geworden en gekoesterd.
Ds. Y. Pors
| | terug
|
| |
|
|
|
|
.jpg)
Indien u als lid bent ingeschreven in één van de Protestantse wijkgemeentes, dan kunt u zich abonneren op het KLANKBORD.
Klik