|
|
|
|
|
MEDITATIE
MEDITATIE
Waar vind ik rust?
‘Toen ik door zorgen werd overstelpt, was uw troost de vreugde van mijn ziel.’
Psalm 94: 19
De vakantietijd is begonnen. Velen trekken er op uit om rust te vinden. Even afstand nemen van het werk en van de dagelijkse beslommeringen. Maar wat kan dat tegen vallen. Helemaal wanneer we op vakantie ook nog onze laptop meenemen om onze e-mail te kunnen bekijken en via de mobiele telefoon toch bereikbaar willen zijn. Maar ook zonder dat. Want we nemen ons zelf mee. En veel van onze onrust blijkt in onszelf te zitten. Ik herinner me de eerste keer dat ik in mijn eentje een week op retraite ging. Helemaal alleen in een caravan. Op de 4e dag ging ik alweer naar huis. De wanden van de caravan en de stilte vlogen me aan. De onrust zat in mijzelf.
De dichter van Psalm 94 spreekt over zorgen waardoor hij wordt overstelpt. Het woord dat de Psalmist gebruikt, betekent zoveel als onrustige gedachten. Opgeroepen door de omstandigheden van zijn leven. De goddelozen hebben het voor het zeggen. Er is geen recht meer. Vooral de zwakken worden er de dupe van. Er lijkt van Gods heerschappij niets terecht te komen.
De Griekse vertaling van deze Psalm geeft een woord dat ook ‘pijn, smart’ betekent. Het gaat om dingen die pijn doen in het leven, zoals onrecht, verdriet, ziekte, rouw. Dingen die hartzeer geven. Het vermenigvuldigt zich soms in je leven. Het brengt ons in verwarring, we raken er mee in de knoop, met onszelf, met anderen, ja soms ook met God. Wat kan het van binnen onrustig zijn. Een ander merkt het niet altijd. Weet er soms niet eens van. Voor de buitenwereld zijn we soms de rust zelve. We weten het zo goed te verstoppen. Maar als ik naar binnen kijk... Wat een slapeloze nachten, wat een dagen dat ik met hoofdpijn loop, wat een onrustige dromen. Waar vind ik dan rust? Als je dan de stilte en de rust op zoekt, komt het soms juist in alle hevigheid naar voren.
Hoe gaan we daar dan mee om? We kunnen het overschreeuwen. Bezig blijven, doorwerken, actief zijn, van alles ondernemen. Zelfs onze vakantieverhalen kunnen een dekmantel worden om het maar niet over onze onrust te hoeven hebben. Maar daarmee ontkennen en onderdrukken we de onrust in onszelf.
De dichter vond rust, vreugde, midden in zijn onrust. Niet door zijn onrust te ontkennen of te onderdrukken, maar hij vond rust in de troost van God. Door zich te oriënteren op de troost die God geeft. Eigenlijk staat er een meervoudsvorm: Gods vertroostingen. Tegenover het meervoud van onze onrustige gedachten staat het meervoud van Gods vertroostingen. Voor elke gedachte die pijn doet, is er bij de Heer een passende vertroosting. Hij zal zijn rechtsorde en zijn scheppingsorde herstellen. Hij zal zijn volk niet in de steek laten. Dat troost de dichter. Te midden van zijn onrust is er dan toch rust. Niet pas als de onrust weg is, kun je vakantie vieren, maar als er rust is gevonden in God. Zonder rust te hebben gevonden in God, blijft ook tijdens vakantie de onrust aanwezig. Maar waar we rust hebben gevonden in God, wordt vakantie pas echt mogelijk. Laten we daar in de vakantie dan ook vooral en vooreerst tijd voor nemen. Rust te vinden in God, die in Jezus Christus ons heeft laten zien wat de gedachten zijn die in zijn hart leven: Gedachten van vrede en niet van onheil, om ons een hoopvolle toekomst te geven.
ds. Peter Nagel
| | terug
|
| |
|
|
|
|
.jpg)
Indien u als lid bent ingeschreven in één van de Protestantse wijkgemeentes, dan kunt u zich abonneren op het KLANKBORD.
Klik