|
|
|
|
|
MEDITATIE
MEDITATIE
Komen tot wat je niet weet...
Op pagina 80 van zijn boek God en de pandemie (Kok Boeken- centrum 2020), citeert T om Wright uit een gedicht van T.S. Eliot:
‘Ik zei tot mijn ziel, wees stil, laat het duister over je komen, dat is dan het duister van God. (..) Wacht zonder te denken, je bent nog niet klaar voor gedachten: dan wordt het duister het licht, en de stilte het dansen. (..) Om te komen tot wat je niet weet, moet je gaan langs een weg die de weg van onwetendheid is(..).’
De Anglicaanse bisschop en nieuw testamenticus Tom Wright heeft zijn boek in april 2020 geschreven, terwijl het Verenigd Koninkrijk midden in de lockdown zat. In Nederland waren in die tijd de eerste kritische geluiden te horen tegen de coronamaatregelen van de overheid. Eerst werd betwijfeld of het coronavirus wel zo schadelijk was dat de economie er voor stilgezet moest worden. Later werd beweerd dat het RIVM aan een tunnelvisie leed en teveel invloed had. Zat het OMT er niet helemaal naast met die anderhalve meter? Moest er niet veel meer onderzoek worden gedaan naar aerosolen? Er werden telefoonmasten in brand gestoken omdat men dacht dat het virus te maken had met 5G. Op dit moment zijn er bijna dagelijks demonstraties van mensen die menen meer te weten dan anderen, niet alleen over het virus, ook over de wereldpolitiek, het klimaat, de zin van het leven en het einde der tijden. Wat mij daarbij opvalt is, dat degenen die het minste verstand van zaken hebben de stelligste uitspraken doen, terwijl wetenschappers die al jaren onderzoek doen toegeven dat zij het meeste niet weten.
Als predikant in coronatijd heb ik vaak de neiging gevoeld er iets van te vinden. Het lukte me echter niet om een mening te bedenken die ik zelf overtuigend vond. Ik kwam niet verder dan in de pandemie een bevestiging te zien van wat ik altijd al had gedacht. En dat is nou precies het kenmerk van de wijsheden die door de betweters van deze tijd worden verkondigd. Op die toer wilde ik niet gaan.
Iemand die echt veel weet - in het bijzonder van de Bijbel, de vroege kerk en de theologie – is de Britse hoogleraar Tom Wright. Als er iemand is die iets zinnigs zou kunnen zeggen over hoe je als christen tegen de epidemie aan moet kijken dan is hij het. Toen zijn boekje een paar weken geleden verscheen heb ik het dan ook gelijk gekocht. Later las ik een bespreking in Trouw waarin het werd gewaardeerd met de maximale vijf sterren. Het is een zeer goed leesbaar en overtuigend verhaal wat Tom Wright vertelt. Maar ook voor deze grote geleerde geldt, dat zijn kennis van Bijbel en theologie leidt tot bescheidenheid en de erkenning het niet te weten.
Hij laat zien, dat alle verklaringen en oplossingen die worden aangedragen – ook en misschien vooral door gelovigen – in feite vormen van ‘wegkijken’ zijn. Terwijl de houding van de profeten en apostelen en in het bijzonder van Jezus is: niet weglopen voor de harde werkelijkheid maar bij de mensen blijven en delen in hun lijden. Dit is een tijd om te klagen, schrijft Wright: ‘Om te erkennen dat we niet over gemakkelijke antwoorden beschikken. Om te weigeren de crisis als luidspreker te gebruiken voor wat we sowieso al hadden willen zeggen. Om te huilen bij het graf van onze vrienden. (..) een tijd voor het woordloze zuchten van de Geest.’ Daarmee is voorlopig alles wel gezegd.
Ds. Bert de Wit
| | terug
|
| |
|
|
|
|
.jpg)
Indien u als lid bent ingeschreven in één van de Protestantse wijkgemeentes, dan kunt u zich abonneren op het KLANKBORD.
Woord & Weg is een inspiratiemagazine
Klik