|
|
|
|
|
MEDITATIE
MEDITATIE
Afscheid of toch niet?
Door ds. Jaap van Rootselaar
Kinderen,...“Waar ik heen ga, daar kunnen jullie niet komen.”
‘Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief.
Zoals Ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben.
Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn
leerlingen zijn’
(Joh. 13, 33d-35)
|
In deze blijde tijd tussen Pasen en Pinksteren lezen we komende zondag over Jezus’ afscheidsgesprekken met zijn leerlingen.
Hij probeert hen voor te bereiden op het onvoorstelbare dat Hij zeer binnenkort niet meer zó in hun midden zal zijn, zoals Hij nu nog wel bij hen is: namelijk in oogcontact, in rechtstreeks gesprek en onderwijzing. Nu zou je misschien verwachten dat Hij hen daarbij aanspreekt op hun draagkracht als volwassen mensen, maar het tegendeel gebeurt: Kinderen noemt Hij hen: als zouden ze als pasgeboren kinderen het leven nog helemaal voor zich hebben...En klinkt daarin dan niet zoiets als: Jullie zijn kinderen van Gods schepping, uit zijn hand mag je leven en in zijn bewaring ligt als nieuw de toekomst voor jullie open?! En bij dit nieuwe leven hoort een nieuw gebod: “Heb elkaar lief.”
Een nieuw gebod? Maar dit gebod is toch al zo oud als de Bijbel?:“Heb je naaste lief als jezelf, want hij is er één zoals jij” (Lev. 19, 18b). Ja en toch is het een nieuw gebod, want is dit gebod ooit al eens verouderd? Bovendien maakt liefde, ware liefde je niet telkens opnieuw tot een nieuw, waar mens?
In een merkwaardige zoektocht gaat de altijd zo kritische Jan Mulder in een tv-serie op zoek naar ‘eeuwig leven’. Hij probeert, als zovelen vóór hem, het ‘levenselixer’ te vinden, een middel om ons leven eindeloos te verlengen en/of te vernieuwen en hij zoekt dit in de ontdekkingen van de wetenschap en in de nieuwste medische vindingen... Alle respect voor de wetenschap èn voor Jan Mulder, want de dood is te vaak een (akelige) spelbreker, maar het probleem van onze sterfelijkheid zie ik daarmee niet opgelost worden...Al was het maar dat sterven en doodgaan onlosmakelijk verbonden zijn met de kringloop van de natuur. Het nieuwe Paasopstandingsleven, dat de Heer bij zijn afscheid aan zijn leerlingen toezegt, is van geheel andere orde: Met de liefde waarmee Hij hen heeft liefgehad, zullen zij ook elkaar liefhebben...Liefde voor de ander wordt het wachtwoord en de sleutel voor het nieuwe leven. En daarbij zal hen dan dit wonderlijke overkomen dat in en door hun liefde voor elkaar hun verbondenheid met Jezus, de Opgestane, ook over alle grenzen van afscheid en dood heen zichtbaar zal worden; ja dat Hij zelf als hun levende Leermeester - voor het oog van de wereld - zal oplichten in hun omzien naar elkaar... Zullen ook wij niet het levend lichaam van Hem zijn midden in deze wereld vol chaos, pijn, verdriet en dood?!
Vandaag, in deze prachtige Paastijd, mag het al beginnen. Een te mooie droom?
Wat is te mooi? Zijn goede dromen er niet om te durven doen?! En... je hoeft het niet in je eentje waar te maken: In plaatselijke kerkelijke groepen en gemeenschappen zijn er altijd al velen samen bezig om in de voetsporen van leermeester Jezus iets van zijn dromen voor een betere wereld te verwezenlijken, m.n. In pastoraat en diaconaat. En in en rond de Bethelkerk doen we dit nu tevens vanuit het project: ‘Waarderende Gemeente Opbouw’ (WGO).
De komende periode met de focus op: ‘Ik zie je! Oog voor God en mensen.’ In de weg van de Heer er zijn voor Hem en voor elkaar zodat men ervaart: ik wordt gezien, gekend en geliefd. En... een glimp (of meer?) van de droom van het Koninkrijk van God wordt waar...
Doe jij, doet u, ook mee?
Ds. Jaap van Rootselaar
lied 387 vs 1, 5
1 Als wij weer het brood gaan breken
dat Gij, Heer, ons geeft ,
leer ons dan met hem te delen
die geen deel van leven heeft.
5 Als wij zo de toekomst vieren
die Gij, Heer, ons geeft,
leer ons dan vandaag te zorgen
voor wie zelfs geen morgen heeft. |
| | terug
|
| |
|
|
|
|
.jpg)
.jpg)
Woord & Weg is een inspiratiemagazine