|
|
|
|
|
MEDITATIE
MEDITATIE
'Gods (on?)navolgbare goedheid'
-zie/lees: Matteüs 20: 1-16, ‘de werkers in de wijngaard’-
Ook op de kerkelijke kalender zijn de geduchte herfstdagen aangebroken, de oogsttijd is er. Voor wie zijn de vruchten? Wie mogen er in Gods goede gaven delen?
Hoe zal er ook aan ons doen en laten iets af te lezen zijn van Gods komend Koninkrijk?
Een arbeider is zijn loon waard”? “Ge zult een dorsende os niet muilbanden”? Loon naar werken?
Maar hoe dan met allen die bijv. door de corona niet of nauwelijks (meer) werk hebben?
Die ploeteren voor een minimum-loontje of moeten leven van een uitkering met stijgende vaste lasten…
Hadden ze maar een betere opleiding moeten kiezen? Meer hun best moeten doen?
Maar sommigen hadden en hebben niet zoveel te kiezen als zijnde in armoe en achterstand geboren, of door huidskleur en/of familienaam op achterstand gezet, en zelfs bij voorbaat van belastingfraude verdacht en zonder mogelijkheid tot verweer daarop buitensporig beboet…
Werkers van het elfde uur, die zijn er ook onder ons, medemensen die ternauwernood het hoofd boven water kunnen houden, goedkope werkkrachten ook als buitenlanders en zzp-ers…
In de gelijkenis krijgen alle werkers in de wijngaard evenveel uitbetaald, of je nu de hele dag hebt geploeterd, of dat men pas een uur voor zonsondergang (dat was toen het elfde uur) werd aangeworven.
En dan zeggen we met de mensen van toen: Dat is niet eerlijk!
Of: Dat is mooi bedacht, maar dat werkt niet: je zult zien: de volgende keer komen ze allemaal pas op het laatste uur…
Waarom vertelt Jezus dan toch deze gelijkenis? En waarom heeft de evangelieschrijver dit meegenomen?
Het is, denk ik, alleen te begrijpen vanuit de zorg van de eigenaar, de landheer, zijn zorg, zijn hoop, zijn verlangen, dat de oogst zo volledig mogelijk binnengehaald zal worden ten bate van een ieder en er niets verloren gaat.
Wij denken (te) vaak in (economische) termen en verdienmodellen van “voor wat hoort wat” en rekenen vervolgens af in vaste maten en (loon)tabellen waarmee we de ander (onbedoeld) degraderen tot een werktuig of machine.
Maar ieder mens heeft waardering nodig en een leefbaar bestaan, zodat hij/zij niet verbitterd raakt, en zelfs nog ter elfder ure zijn/haar waardevolle/reddende bijdrage kan geven aan een wereld in crisis.
Een jaarthema als: ‘Ik zie je, oog voor God en mensen’ kan en wil een ieder hierbij stimuleren en helpen, een gebed, dat ik ooit ergens vond, wil ons hier nog nader bij bepalen:
U spreekt, Eeuwige God,
zo anders dan wij denken of dachten,
zo anders dan wij horen of hoorden,
zo anders dan wij willen of wilden.
Neem ons daarom mee in uw Woord.
Open ons hart
en beziel ons met uw Geest,
zodat ook wij
durven gaan uw weg van Vrede,
begaan met uw mensen
waar ook ter wereld,
en delen in Uw genade.
Moge het zo zijn. AMEN
ds. Jaap van Rootselaar
| | terug
|
| |
|
|
|
|
.jpg)
Indien u als lid bent ingeschreven in één van de Protestantse wijkgemeentes, dan kunt u zich abonneren op het KLANKBORD.
Woord & Weg is een inspiratiemagazine
Klik