Door meer toegankelijk nieuws en media zijn we direct op de hoogte van wat er over de hele wereld gebeurt.
En we worden meer beïnvloed door alles wat er gebeurt. Er gebeuren oorlogen die de gasprijzen beïnvloeden, die onze budgetten beïnvloeden. Er gebeuren natuurrampen die van invloed zijn op landbouwproducten, die de logistiek beïnvloeden, die een effect hebben op wat we kunnen kopen. Maar we hebben ook allemaal onze persoonlijke reizen. Een vriend overlijdt, een familielid wordt ziek. Iemand gaat weg. Dit alles kan onze levensreizen in ruige ritten veranderen. Maar we leren ook dat we allemaal aan elkaar verbonden zijn.
Een gelovige van vele eeuwen geleden schreef een gedicht op, dat een lied werd, dat op zijn beurt een psalm werd. En deze gelovige zeide: Psalmen 121

Een pelgrimslied.
Ik sla mijn ogen op naar de bergen.
Van waar komt mijn hulp?
Mijn hulp komt van de HEER,
die hemel en aarde gemaakt heeft.
Hij zal je voet niet laten wankelen,
Hij zal niet sluimeren, je wachter.
Nee, Hij sluimert niet,
Hij slaapt niet,

In deze vastlopende wereld met moedgevende herfst - ‘stemmingen’ gaat het leesrooster verder met het blijmoedig-kritische Lucas-evangelie en horen we in hoofdstuk 20b hoe we in een wereld vol ongeloof en verdriet (nu om Elma) mogen getuigen van een leven in en bij God over alle grenzen van dood en sterven heen, “want onze God is een God van levenden” (Lc 20,38) Zoals we dit op de zondag van ‘Aller(ge)heilig(d)e zielen (2 nov.) zowel ’s morgens als ’s middags in de Bethelkerk hebben mogen vieren in heel warme samenkomsten met veel mooie muziek en liederen en goede woorden zoals in Lied 989:
 

1 Gelukkig de armen van geest
want voor hen is het koninkrijk van de hemel.
Gelukkig de treurenden,
want zij zullen getroost worden.
tekst: Gert Landman;
melodie: Matthew Camidge

Goede en inspirerende herfst-kerkdagen voor u en jou van het tweemanschap,

ds. Jaap van Rootselaar en ds. Jan Steyn